Cotton + candy

             Prema šećernoj vuni sam uvijek bila ambivalentna. Zaista, dešavanjima daje određeni lirski izgled, obilježava teritoriju na kojoj se prostire vašar u selu ili varošici, te najavljuje neko zasigurno uzbudljivo dešavanje -u stvari jednostavno je lijepo vidjeti ružičaste pufnice kako jezde kroz masu. Mjesto radnje je lokalni trg ili livada, a često se pojavljuje uz ringišpil, vozić i onu bizarnu igricu u kojoj je cilj zaletjeti se autićem u nekoga drugog (poželjno klinca koji se  prvi put našao u istom, a na mjestu suvozača je njegov tek prohodali, još manji brat, te zajedno histerično plaču boreći se za egzistenciju, dok ih iskusniji, stariji vozač koji čak ide u 2. razred osnovne udara ludo se zabavljajući).
No, da ne pravimo digresiju, vratimo se na šećernu vunu, mamac za djecu koja puna nade kupuju ogromni slatkiš, ne shvatajući da kupuju 80% vazduha, 17% zaprženog šećera  i 3% nečega vjerovatno radioaktivnog.  U stvari, ukoliko kao prateći element šećerne vune uzmemo u obzir i cirkus, koji je u startu pomalo jeziv (pomislite samo na klovnove), možemo sa sigurnošću da je opišemo kao zlosutnu preteču opšteg haosa koji će uslediti : izgažena trava, počupano cvijeće, automatska i neobjašnjiva pojava blata čak i ako je sušna sezona, muzika sumnjivog kvaliteta, automatska i neobjašnjiva pojava balege, eskalacija upotrebe rejv svjetlećih štapića po ulici. I ono najgore: ispostavi se da svako ispod 17 godina posjeduje laser i želi da ga uperi ka vašoj zadnjici (ili grudima, sve zavisi u kom departmanu ste obdareni).

Untitled, Will Cotton, 2003

            Ukoliko bolje razmislimo, zaključak da naziv pamuk+slatkiš mora dati nešto bezvezno, diskutabilnog ukusa i glupe teksture se sam nameće. Pokušajte pojesti svoju potkošulju, čak i one najkvalitetnije, koje ste platili 20 km, su sasvim neukusne, bez obzira koliko šećera stavili. Dakle, s obzirom da je šećerna vuna ništa drugo do jedna velika prevara, sasvim je neopravdano što se toliko pažnje pridaje globalnom zagrijevanju, dok niko ne brine o slomljenim snovima i razočarenjima miliona balavih klinaca širom svijeta ( i ponekih odraslih, koji zaborave da je šećerna vuna bljak i ponovo je probaju).

 Cotton candy cloud, Will Cotton, ulje na platnu, 2004

       
           S obzirom da smo zaključili da je šećerna vuna zanimljiva samo za oko, odnosno kao detalj eksterijera i vjesnik događaja koji dolaze, nećemo se više baviti njenom (ne)jestivošću. Naime, jedan od mojih najboljih prijatelja, Totally random google search, me je doveo do Will Cotton-a, slikara koji se bavi bajkovitim prikazima pejzaža, portreta, figura i slično, inspirisanih sa pretežno šećernom vunom i sličnim vašarskim slatkišima. Ključne riječi:  ružičasto, oblak, Ivica i Marica, pjenasto, šećer, mece dobrići, Marija Antoaneta,  girly.

Sweet nothings, Will Cotton, 2000

Forest, Will Cotton, 2003

Da, riječi poput kič i kemp se same nameću same po sebi, ali, zaboga, to su kolači i lijepe djevojke!

"Those who find ugly meanings in beautiful things are corrupt without being charming. This is a fault. Those who find beautiful meanings in beautiful things are the cultivated. For these there is hope."

Oscar Wilde

Monument, Will Cotton, 2009

Candy stick forest, Will Cotton, 2005

                 U stvari, jedina stvar  koja se u svemu ovome javlja kao problematična jeste ideja da je Will  usklađivao tematiku slikanja sa sopstvenim prezimenom. U tom slučaju se takođe javlja i riječ douchebag. Ipak, nadajmo se najboljem!

Pretty, Will Cotton, 2004

Taffy forest, Will Cotton, 2007